W dniach 1-3 marca 2024 r. odbyły się rekolekcje wielkopostne Grupy 33. Gościło nas malowniczo położone Oblackie Centrum Młodzieży NINIWA w Kokotku k. Lublińca. Rekolekcje prowadził ks. Wojciech Kamczyk, opiekun rejonu katowickiego. Przyjechały 52 osoby reprezentujące rejony z całej Polski.
Tematem przewodnim był passus z Księgi Ozeasza: „Będę mówił do jej serca” (Oz 2,16). Bóg pragnie naszego szczęścia, chce przemawiać do naszego serca i warto zrobić wszystko by usłyszeć ten głos.
Rozpoczęliśmy od Eucharystii, w czasie której usłyszeliśmy historię Józefa sprzedanego przez braci, a także przypowieść o nieuczciwych dzierżawcach winnicy. Wiele one mówią o tym, jak na różne sposoby Bóg przemawia do człowieka i jak człowiek odpowiada na ten głos. Czy nasze serce, jak serce Józefa wyczulone na słowa Boga, poddaje się z ufnością Jego prowadzeniu? Czy jak nieuczciwi dzierżawcy winnicy próbujemy ją przejąć i sami kierować swoim życiem? Brak wyczulenia na słowa Boga powoduje, że jak faryzeusze tworzymy Jego obraz według własnego wyobrażenia.
Wieczorna adoracja Najświętszego Sakramentu wraz z medytacją pasyjną pomogły nam się wyciszyć i pozwolić się wyprowadzić na pustynię.
Drugi dzień rekolekcji rozpoczęliśmy jutrznią, a w wygłoszonych przez księdza Wojciecha konferencjach i homilii otrzymaliśmy wiele cennych i praktycznych wskazówek jak rozeznawać Boży głos w swoim sercu.
Pan Bóg przemawia poprzez doświadczenia trudne i radosne, przez niespodziewane sytuacje i zdarzenia, ludzi, których stawia na naszej drodze. Ważne jest trwanie we wspólnocie Kościoła, regularna spowiedź. Codzienny rachunek sumienia, który buduje naszą wrażliwość na poruszenia Ducha Świętego, pozwala zauważyć cuda, które Bóg czyni. Życie Słowem Bożym, medytacja, wytrwałość i cierpliwość w modlitwie pomagają poznać samego siebie i popatrzeć na siebie oczami Boga, a także rozpoznawać podstępne mechanizmy działania złego ducha. Warto czytać żywoty świętych, świadectwa ludzi wiary, by korzystać z ich doświadczenia.
Spotkania w grupach pozwoliły nam zastanowić się jak Bóg przemawia do nas w naszym życiu, co jest dla nas pustynią, gdzie Bóg może objawiać swoją wolę. Mogliśmy podzielić się swoimi doświadczeniami jak odkryliśmy Boże słowo bezpośrednio do nas kierowane. Dzień ten zakończyliśmy Adoracją i modlitwą różańcową.
Czas rekolekcji to także czas spotkań, rozmów, dzielenia się codziennymi radościami i smutkami. A także zwyczajnie czas odpoczynku, który mimo pochmurnej aury wykorzystaliśmy spacerując po lesie, wokół stawu Posmyk relaksując się w swoim towarzystwie na łonie przyrody zdradzającej nieśmiałe oznaki wiosny. Bufet kawowy oblegany do wieczornych godzin uprzyjemniał czas i wprawiał w dobry nastrój, przy pogaduchach i grach towarzyskich.
W ostatnim dniu rekolekcji usłyszeliśmy w Ewangelii jak Pan Jezus wypędza ze świątyni kupców, którzy pozornie nie robili nic złego, gdyż przygotowywali ofiary dla pielgrzymów. Ale skupili się na tym tak bardzo, że zagubili samego Boga. Jezus chce także oczyścić świątynię naszych serc i rzucić tam swoje światło. Oczekuje na autentyczne spotkanie, nie zaśmiecone nadmiarem bezrefleksyjnych, pobożnych praktyk.
Po Eucharystii przyszła pora na podziękowania księdzu rekolekcjoniście i pożegnania.
Czas tych rekolekcji pozwolił nam odnowić postanowienie pogłębiania osobistej relacji z Bogiem. Cały czas uczymy się rozpoznawać Jego tajemniczy głos w naszych sercach.
Relację przygotowała Ania
Zdjęcia udostępniła Asia