W dniach 23-26 czerwca 2022 r. Grupa 33 w liczbie 56 osób wzięła udział w rekolekcjach formacyjnych w Kokotku obok Lublińca, które są wstępem do wejścia w kolejny rok formacyjny.
Ośrodek „Niniwa”, w którym przyszło nam spotkać się pierwszy raz jako Grupa 33, jest położony z daleka od zgiełku cywilizacji. Z jednej strony las, z drugiej ogromny staw „Posmyk” z molem. Dla każdego coś fajnego...
Rozważaliśmy temat „Królestwo Boże jest pośród nas”, a przewodnikiem duchowym podczas tych rekolekcji był brat Piotr Szaro OFM Cap z katowickiej wspólnoty kapucynów, podkreślam „brat”, ponieważ zwrócenie się do Piotra per „ojciec” groziło odcięciem głowy, co już na początku zaznaczył brat Piotr
Dzień pierwszy rozpoczęliśmy - jak na katolików przystało – Mszą świętą na której brat Piotr powiedział nam jak ważny był św. Jan Chrzciciel w życiu Jezusa. Był to bowiem ważny temat w przeddzień święta narodzin św. Jana Chrzciciela.
Po Eucharystii udaliśmy się na kolację, którą w ten dzień wyjątkowo był grill – na którym było dla każdego coś dobrego. Na wieczornej konferencji dowiedzieliśmy się od brata dlaczego posłuszeństwo jest tak ważne w życiu katolika. Począwszy od konsekwencji jej braku w raju, aż po posłuszeństwo w przestrzeganiu dekalogu. Słowa brata Piotra, że „Przykazania nie są ciężkimi tablicami, które nas obciążają, ale skrzydłami, które nas unoszą” trafiły do każdego z nas.
Następnego dnia rano, każdego przywitało „Dobre słowo na Dzień Dobry” w postaci miłego cytatu i cukierka.
Przez kolejne dni staraliśmy się rozgryźć zagadnienia „Grzechu – Miłosierdzia - Świętości”, przez który przeprowadził nas brat Piotr. Powyższe tematy miał nam pozwolić odnowić swoją wiarę i relację z Panem Bogiem, bowiem – jak tłumaczył brat Piotr „Jezus to miłość, to miłosierdzie, to Bóg. Dla chrześcijanina Jezus jest wszystkim, Chrześcijanin to człowiek szczęśliwy, ponieważ ma za sobą Jezusa”!
Jednak czas rekolekcji w Kokotku to nie był czas tylko przeznaczony na modlitwę, oprócz strawy duchowej mogliśmy się cieszyć swoją obecności nawzajem.
Czas pogłębiania relacji koleżeńskich i przyjacielskich również można nazwać czasem oddawania czci Panu Jezusowi, przecież Jezus przemawia do nas poprzez bliźniego.
W wolnych chwilach oddawaliśmy się urokom dopiero co rozpoczętego lata, był czas na wspólne rozmowy, spacery, kontemplację pięknej przyrody, która nas otaczała. Piękna słoneczna pogoda, którą nam darował Pan sprzyjała spotkaniom przy kawce, lodach czy gofrach czy ciasteczku.
Nadmienić trzeba koniecznie, że do pysznych posiłków serwowany był nam cudny widok na „Posmyk”.
Wieczorami natchnieni słowem, który głosił brat Piotr – w doborowym towarzystwie spoglądaliśmy w niebo w myśl słów Pana Boga –„Patrz w niebo”, aby w świetle księżyca podziwiać gwiazdy, tym samym pogłębiając naszą duchową więź z Panem Bogiem. Tę wyjątkowość czerwcowego wieczoru (właściwie Nocy Świętojańskiej) podsycały tajemnicze ciasteczka owsiane Zbyszka z rejonu tyskiego ….. :)
Ostatniego wieczoru rekolekcji Romek z rejonu poznańskiego wraz innymi chłopakami wpadli na pomysł zorganizowania wieczornego ogniska. Zgromadzeni przy ognisku, mając nad sobą gwiaździste niebo, a sercu Pana Jezusa, mogliśmy prawdziwie poczuć, że tworzymy wspólnotę, że trzymamy się razem, że przez swoje okienko w niebie spogląda na nas Bóg. Magiczną atmosferę spotęgował wspólny śpiew przy dźwiękach gitary i skrzypiec, o co zadbały utalentowane Iza i Patrycja z rejonu chorzowskiego oraz uśmiechnięte buzie odbijające się w blasku ogniska. Trudno określić co było bardziej gorące: nasze serca czy płomienie w ognisku… Oczywiście wszystko na chwałę Pana!
W tym momencie należy zaznaczyć, że wisienką na torcie tego wieczoru był solowy popis wokalny Romka z rejonu katowickiego. Z pozoru nieśmiały chłopak w kilka sekund stał się artystą niczym Elvis Presley :)
Bardzo dziękujemy bratu Piotrowi za cudowne uduchowienie i nauki, a ks. Tomaszowi, za to, że był dla nas jak ojciec, który dba o swoje owieczki. Ksiądz Tomek dbał aby wszyscy uczestnicy dobrze spędzili ten wspólny czas, dany dam przez Boga i dobrze się ze sobą czuli. Jak wiadomo wszystko co dobre szybko się kończy… więc nadszedł również koniec rekolekcji…
Rekolekcje formacyjne w Kokotku ofiarowały nam cudowny czas. Z Kokotka wyjechaliśmy odmienieni duchowo, radośni, z nowymi przyjaciółmi i naładowanym akumulatorami na następny rok.
Po drodze do domu część z nas odwiedziła jedno z najstarszych miast naszego Śląska – Lubliniec, w którym można było zwiedzić muzeum Edyty Stein, patronki Europy oraz tuż obok zasmakować przepysznych lodów
Rekolekcje były wstępem do rozpoczęcia kolejnego roku formacyjnego, ale i zarazem zwieńczeniem mijającego roku wspólnoty Grupy 33.
Nie omieszkamy w tym miejscu się pochwalić, że ośrodek Niniwa w którym gościliśmy, napisał o nas artykuł na swojej stronie internetowej:
Wolni, ale nie samotni. Grupa 33 na rekolekcjach w Kokotku
Rejon tyski dziękuje wszystkim za obecność, za pomoc, za każdy uśmiech, dobre słowo, miły gest. Jesteście wspaniali! Chwała Panu!
Do zobaczenia wkrótce!
Relację sporządziła – Asia G. i Paulina