W dniach od 4 do 6 października przeżywaliśmy dni skupienia w Starym Opactwie w Rudach Raciborskich.
Było nas 36 osób. W piątek o 18.30 spotkaliśmy się wszyscy na kolacji, podczas której ks. Marek Noras będący naszym rekolekcjonistą przywitał się z każdym z nas uściskiem dłoni. Tego dnia grafik był napięty. Najpierw Eucharystia, podczas której ksiądz wprowadził nas w temat, jakim była duchowość św. Ojca Pio. Od razu „połknęliśmy haczyk” fascynującej osobowości niezwykłego świętego. Myślę, że wszyscy chłonęli historię o życiu człowieka, który swoimi wyjątkowymi darami zadziwiał i przyciągał rzesze ludzi. Tego dnia uczestniczyliśmy też w Drodze Krzyżowej z rozważaniami Ojca Pio. Dzień zakończyliśmy seansem pierwszego odcinka filmu „Ojciec Pio”, który pozwolił nam zapoznać się z dzieciństwem i latami młodzieńczymi Francesco Forgione z Pietrelciny. Po filmie, ks. Marek podzielił się z nami własnymi przeżyciami w kontekście tego poruszającego filmu i my też dzieliliśmy się uwagami i zadawaliśmy pytania. Nasze Nikodemowe rozmowy, zakończyły się przed północą.
Następny dzień rozpoczął się Mszą Św. a tematem przewodnim kazania i później konferencji był udział Anioła Stróża w życiu Ojca Pio. Relacja Ojca Pio z jego Aniołem Stróżem była rzeczywistością zupełnie nam nie znaną, w której dotknął on najwyższej sfery nadprzyrodzonego świata. Temat nas pochłonął, ale niestety nasz ksiądz rekolekcjonista się rozchorował i w sobotę po południu musiał wyjechać. Jak to powiedział „człowiek myśli, Pan Bóg kryśli”. Ten dzień zakończyliśmy seansem drugiej części filmu „Ojciec Pio”. Po seansie bardzo wzruszeni, w zadumie odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski i rozeszliśmy się do pokoi.
W niedzielę Pan Bóg zatroszczył się o nas, przysyłając nam miejscowego kapłana, który poświęcił dla nas czas na spowiedź, odprawił Mszę Św. a potem wygłosił konferencję. Tematem była Eucharystia, godziwość sprawowania jej i uczesntnictwa w niej w kontekście Katechizmu Kościoła Katolickiego i Kodeksu Prawa Kanonicznego. Nasz kapłan miał bardzo rzetelną i konkretną wiedzę i potrafił ją przekazać tak, że słuchaliśmy z zainteresowaniem. W kompleksie pocysterskim, znajduje się też restauracja otwarta dla wszystkich, która w niedzielę była pełna, a jednym z obsługujących, w kelnerskim fartuchu był właśnie nasz kapłan.
Dni skupienia zakończyliśmy smacznym obiadem (nie brakło też deseru) i rozjechaliśmy do domów.
Małgorzata