Impulsem do udania się przedstawicieli rejonu krakowskiego Grupy 33 na pielgrzymkowy szlak śladami św. Brata Alberta było przypadające w czerwcu jego wspomnienie. Rozpoczęliśmy w oddalonej zaledwie o 5 km od wschodniej granicy miasta Krakowa Igołomi, miejscowości, w której późniejszy święty – Adam Hilary Bernard Chmielowski herbu Jastrzębiec – przyszedł na świat 20 sierpnia 1845 r., jako pierworodny syn urzędnika znajdującej się tutaj, na granicy Królestwa Kongresowego i Rzeczypospolitej Krakowskiej, rosyjskiej komory celnej. Jej wygląd odtworzony został w znajdującym się w miejscu nieistniejącego już budynku muzeum, nad którym opiekę sprawują siostry albertynki kultywujące pamięć o założycielu ich zgromadzenia.

 
Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. (1 Kor 5, 7)

Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełnicie prawo Chrystusowe. (Ga 6,2)

Jak co roku, na początku września, przyjechaliśmy na trzy dni do Krzeszowic z nadzieją na wewnętrzne wyciszenie oraz umocnienie swojej relacji z Bogiem i z przyjaciółmi we wspólnocie, a także z zamiarem kontynuowania formacji w swoich małych grupach.

W górach milknie bezładny zgiełk miasta, panuje cisza bezmiernych przestrzeni, która pozwala człowiekowi wyraźniej usłyszeć wewnętrzne echo głosu Boga.

 Jan Paweł II

Józef małżonek.

W lipcowy sobotni poranek wybraliśmy się na górską wyprawę na Jałowiec w Beskidzie Żywieckim, by wziąć udział w akcji Ewangelizacja w Beskidach prowadzonej przez franciszkanów z Rychwałdu. Po dotarciu do Stryszawy-Siwcówki - punktu startowego wędrówki - zaparkowaliśmy obok klasztoru sióstr Zmartwychwstanek.

Czerwcowe spotkanie rejonowe regionu krakowskiego.

Tradycyjnie w drugi piątek miesiąca odbyło się spotkanie rejonu krakowskiego. Tym razem Msza święta odbyła się w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie - Nowej Hucie na osiedlu Teatralnym.

Tam, gdzie są górki, nie ma miejsca na dołki!

  (Jacek Cygan, Życie jest piosenką)

Niedaleko Bielan posiadają XX. kameduli wioskę zwaną Mników. Ze szczytu bielańskiej góry przenieśliśmy się w jej rozkoszną dolinę, najmilszą jaką sobie tylko wyobrazić można. I czyjeż pióro odmaluje ten świeży powab jedwabiącej się zieleni traw i kwiecia co się tu po obojej stronie srebrzystego rozesłały strumienia, i te piękne sterczące skały co otoczyły dolinę? – Dziwny, niewysłowiony urok ogarnia zmysły, kiedy przy rubinowem oświetleniu zaranka, wpatrzysz się w ten amfiteatr skał, w których wyobraźnia odkryje ci wielorakie kształty i barwy tych ślicznych olbrzymich postaci malowanych tylko na tle różnowzorowej fantazji. (…)

Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej. 
Ci, co żyją miłością, widzą głębiej. 
Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.

Lothar Zenetti

Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość ‒ te trzy: największa z nich jest miłość

(1 Kor 13,13)